پس اگر روزگاران مرا به تعویق انداختند و تقدیر مرا از یاری تو (امام حسین(ع)) بازداشت ونبودم تا در برابر آنان که با تو جنگیدند بجنگم وبا دشمناننت به دشمنی برخیزم (پس به عوض آن) هر روز و هر شب بر تو ندبه و زاری کنم و بر تو خون به جای اشک از دیدگان جاری کنم.(امام زمان(عج))
...واما چه تفاوتی است بین گریه ما و شما..و شما چه درکی از قیام حسین داری و ما چه درکی...و شما چه می دانی و ما چه چیز!!یک سال گناه میکنیم و هر چه هوی و هوس می خواهد انجام می دهیم و امید این داریم با این گریه های یک ساعته همه گناهانمان آمرزیده شود.از هییت بیرون می آییم و سر کوچه سر این که کداممان با ماشین زودتر رد شود دعوایمان می شود...چشم به ناموس مردم...ساکت باشم بهتر است.آقا تو بهتر می دانی وضع و حال خراب ما را...
خدایا درک و معرفتی بیشتر از این به ما عطا کن تا بفهمیم حسین(ع) برای چه و چه هدف و مقصودی قیام کرد و جان و مال و خانواده و یارانش که هر کدامشان به عالمی می ارزند را در این راه گذاشت...
دلم پر از دست خودم.از اینکه هر سال محرم روسیاه تر از سال قبلم هستم وهر سال در دام شیطان اسیرتر
دلم به تو خوش است حسین ای سلطان عشق و وفا.یه بار دیگه ما رو هم راه بده...ما رو رد نکن آقاجون...
کتابی خلوتی شعری سکوتی
مرا مستی و سکر زندگانی است
چه غم گر در بهشتت ره ندارم
که در قلبم بهشتی جاودانی است
بیبسییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی