آیا درک می کنی و می فهمی او را هرگاه به منزلی داخل شود؟یا او را می بینی هرگاه جانی را می ستاند؟بلکه چون قبض روح می نماید بچه ای را که در شکم مادرش می باشد؟آیا از بعض اعضای مادر بر او وارد می شود؟یا آنکه روح به اذن و فرمان پروردگارش به سوی او می رود؟یا ملک الموت با آن بچه در اجزای درونی مادر ساکن است؟چگونه خدای خود را وصف کند کسی که توانایی ندارد از اینکه مخلوقی را که مانند خود است وصف نماید؟(امام علی(ع))


مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی       
                                  پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی
وصف رخ چو ماهش در پرده راست ناید
                                  مطرب  بزن نوایی  ساقی  بده   شرابی

وحال که عظمت او را درک می کنی و این مطلب را می فهمی که مخلوق او هم در قوه ی درک ما نمی گنجد و از وهم ما هم خارج است چه برسد به ذات مقدس حق تعالی آیا دیگر جای تکبر است؟جای معصیت است؟دیگر مخلوق او به چشم می آید؟دیگر می توانی به غیر او دل ببندی؟آیا واقعا خودت را چیزی می بینی؟دنیا و اسباب بازیهایش به چشم می آیند؟دیگر بهشت معنایی دارد؟فقط خواهان خود او هستی

امام علی می فرماید:سزاوار نیست کسی که عظمت و بزرگی خدا را شناخت خود را بزرگ شمارد زیرا بلندی مقام و شایستگی اشخاصی که می دانند بزرگی خداوند متعال را حدی نیست به این است که در مقابل او متواضع و فروتن باشند

دولت عشق بین که چون از سر فقر و افتخار    گوشه ی تاج سلطنت می شکند گدای تو