باز هم خدا بر آنانکه از روی جهالت و نادانی عمل زشتی انجام داده و سپس به در گاه خدا توبه کرده و اصلاح کنند بعد از توبه خدا آمرزنده و مهربانست.(١١٩سوره ی نحل)

نا امیدی از رحمت حق یکی از بزرگترین معصیتها شایدم بزرگترین اوناست.همه چیز دست خودشه.پس اگر بخواد به راحتی می بخشه.از اون بخشنده ترم که وجود نداره.از اون مهربون تر که نیست.پس چرا به خودش نگیم.چرا معذرت نخوایم.چرا پیش بهترین و زیباترین و مهربون ترین نریم.بابا خودش داره میگه برگرد.اما مردونه برگردیم.دیگه عهد نشکنیم.پای قولمون واسیم.به خدا بهتر از راه خودش هیچ راهی نیست.اگه بگم همه راه ها رفتم و آخرش به این راه رسیدم شاید بگین این چی می گه.ولی به خدا قسم هیچ راهی بهتر از راه خدا نیست.

امام علی می فرمایند:هیچ شرف و بزرگی بالاتر از اسلام و هیچ عزت و ارجمندی ارجمند تر از پرهیزگاری و هیچ پناهگاهی نیکوتر و استوارتر از ورع و هیچ شفیع و خواهش گری پیروز تر و رهاننده تر از توبه و بازگشت نیست.

چه زیادن کسایی که هی امروز و فردا کردن برای برگشتن اما مهلتشون به سر رسید. خودشونم نفهمیدن چی شد.بابا اگه همه ی دنیا رو داشته باشی باید بزاری بری.اگه به علمت می نازی که اصلا علمی نداری .اگه به زیباییت می نازی چه خوشکلایی که الان تو صورتشونم نمیشه نگاه کرد.هر با وفاییم یه روز از آدم جدا می شه هیچکی با آدم نمی مونه .پس هیچی نداریم. فقط محکم خودشو بچسبیم.

هر  چند  غرق بحر  گناهم ز صد جهت          تا آشنای عشق شدم ز اهل رحمتم 

عیبم نکن به رندی و بدنامی ای حکیم        کاین بود سرنوشت  ز دیوان قسمتم